زیر سقفـــــــــــ آسمان ابری‏ باز درســــــایه بید مجنون‏
‏ جنب گلهای وفـــــــــــا‏
‏ مشرف ایـــــــــوان کبود‏
‏ روی یک تکــــه حصیر‏
‏ تکیه بر قامت رنجور درخت‏
‏ مـــــــــــادرم می گوید‏
‏ تا خـــــــــــدا راهی نیست‏
‏ باد یک بار دگـــــر می آید‏
‏ چنگ بر خرمـــــــــــن گیسوی درخت‏ اندازد‏
‏ مـــــــــــن آشفته به بازی باز هم می گویم‏
‏ گــــــــل منظورت چیست؟‏
‏ مـــــــــــادرم می گوید‏
‏ تاخـــــــــــدا راهی نیست‏
‏ او همین جـــــــا اینجاست‏
‏ فاصله قدر پر کاهی نیست‏
‏ او میـــــــــــان دل هاست‏
‏ من نفهمیدم آن روز شـــــــــــکوه‏ سخنش را‏
‏ بعد از آن گشتن بیهوده به چـــــــــــاه یوسف و آتش نمرود‏
‏ کنون مـــــــــــی فهمم‏
‏ باز در نم نم باران خــــــدا‏
‏ با صدای چک وچک ناودان‏
‏ هو هوی بـــــــــــاد های شرقی‏
‏ خیر بر قلب کبود آســـــــــــمان می گویم‏
‏ تا خـــــــــــدا راهی نیست‏
‏ او همین جــــــــا اینجاست‏
‏ فاصله قدر پر کاهی نیست‏
‏ او میان دل هاســـــــــــت